Joseph Lister

Joseph Lister
Joseph Lister in 1855
Gebore	(1827-04-05)5 April 1827 West Ham, Engeland
Sterf	10 Februarie 1912 (op 84) Walmer, Kent, Engeland
Nasionaliteit	Verenigde Koninkryk
Alma mater	University College Londen
Beroep	Snydokter
Bekend vir	President van die Royal Society
Termyn	1895–1900
Voorganger	William Thomson
Opvolger	William Huggins
Eggenoot	Agnes Lister (née Syme)
Handtekening

Luafout in Module:Check_for_unknown_parameters op reël 93: attempt to call field '_warning' (a nil value)

Joseph Lister (5 April, 1827 – 10 Februarie, 1912) was 'n Engelse snydokter wat beroemdheid verwerf het omdat hy asepsie in die operasiekamer ingevoer het, en die ontdekking van veral sy stoomkarbolspuit was van groot belang.

Daardeur het operasies baie veiliger geword en baie pasiënte wat andersins weens infeksies sou gesterf het, se lewens is gered. Hy het reeds in sy leeftyd vir sy werk erkenning ontvang, onder meer deur die toekenning van 'n baronskap.

In die vroeë vorige eeu was hospitaalsale oorvol, swak geventileer en onhigiënies. Medici was besorg oor die onrusbarende aantal mense wat aan infeksies, veral gangreen, gesterf het.

Gedurende hierdie tydperk is heelwat deurbrake op die gebied van die natuurwetenskap, veral die mediese wetenskap, gemaak. Louis Pasteur, chemikus van beroep, het byvoorbeeld bakterieë ontdek, terwyl Morton in die VSA swael-eter en Simpson in Edinburgh chloroform as narkosemiddels uitgevind het.

Die Engelse snydokter Joseph Lister het in dieselfde tyd geleef en gewerk. Hy het hom toegelê op die verbetering van die swak toestande in die hospitale en het heelwat eksperimente uitgevoer, wat onder andere tot die ontwerp van sy stoomkarbolspuit gelei het. Deur die gebruik daarvan het steriele operasietoestande moontlik geword.

Reeds voor Lister is antisepse al gebruik, hoewel dit in sy tyd eers algemeen aanvaar is. Die ou Grieke byvoorbeeld het wonde met wyn uitgespoel en weinig van hulle pasiënte het infeksies opgedoen. Alexander Gordon het reeds in 1795 siekekamers ontsmet en geëis dat dokters hulle hande moes was, terwyl Ignaz Semmelweis in 1844 deur middel van statistiese ontledings bewys het dat dokters self dikwels infeksies aan pasiënte oorgedra het.